Deklarowanie tablic dynamicznych

Poprzez deklarację tablicy dynamicznej użytkownik zyskuje możliwość zmiany rozmiaru tablicy. W celu zadeklarowania takiej tablicy należy zastosować instrukcję Static, Dim, Private lub Public, pozostawiając puste nawiasy, jak w poniższym przykładzie.

Dim sngTab() As Single

Uwaga W celu niejawnego zadeklarowania tablicy wewnątrz procedury można zastosować instrukcję ReDim. Nazwę tablicy znajdującą się po instrukcji ReDim należy wprowadzić uważnie, gdyż w przypadku błędu spowoduje to utworzenie drugiej tablicy, nawet jeśli zastosowano instrukcję Option Explicit.

W procedurze umieszczonej wewnątrz zakresu tablicy instrukcja ReDim może służyć do zmiany liczby wymiarów, definiowania liczby elementów oraz definiowania górnego i dolnego ograniczenia dla każdego z wymiarów. Instrukcja ReDim może być stosowana do zmiany tablicy dynamicznej dowolnie często. Każda jednak taka operacja powoduje utratę istniejących danych w tablicy. Aby powiększyć tablicę i zachować jej dotychczasowe dane, należy użyć polecenia ReDim Preserve. Na przykład, poniższa instrukcja powiększa tablicę varTab o 10 elementów bez utraty bieżących wartości oryginalnych elementów.

ReDim Preserve varTab(UBound(varTab) + 10)

Uwaga Stosując słowo kluczowe Preserve dla tablicy dynamicznej można zmienić jedynie górne ograniczenie ostatniego wymiaru, nie można jednak zmienić liczby wymiarów.

Czas, w którym zmienna zachowuje swoją wartość, jest nazywany jej cyklem życia. Wartość zmiennej może zmienić się podczas jej cyklu życia, ale w dalszym ciągu zmienna przechowuje pewną wartość. Kiedy wykonanie programu opuszcza zakres zmiennej, traci ona swoją wartość.
W chwili rozpoczęcia procedury wszystkie zmienne są inicjowane. Zmienna numeryczna jest inicjowana wartością zero, ciąg znaków zmiennej długości przyjmuje wartość ciągu długości zerowej (""), natomiast ciąg znaków stałej długości jest wypełniany znakami reprezentowanymi przez kod ASCII 0 lub Chr(0). Zmienne typu Variant są inicjowane wartością Empty. Każdy element zmiennej typu zdefiniowanego przez użytkownika jest inicjowany tak, jakby był osobną zmienną.

Jeżeli deklarowana jest zmienna obiektowa, w pamięci rezerwowany jest obszar, natomiast wartość zmiennej jest ustawiana na Nothing do czasu przypisania do niej odwołania do obiektu za pomocą instrukcji Set.
Jeśli wartość zmiennej nie zmienia się podczas wykonywania programu, zmienna zachowuje swoją wartość inicjalną do czasu opuszczenia swego zasięgu.
Zmienna na poziomie procedury zadeklarowana za pomocą instrukcji Dim zachowuje swoją wartość do czasu zakończenia działania procedury. Jeśli procedura wywołuje inne procedury, zmienna zachowuje swoją wartość również podczas wykonywania tych procedur.

Jeśli zmienna na poziomie procedury jest zadeklarowana przy użyciu słowa kluczowego Static, zachowuje ona swoją wartość przez cały czas wykonywania programu w dowolnym module. Gdy cały program kończy się, zmienna traci swój zasięg i wartość. Jej cykl życia jest taki sam jak zmiennych poziomu modułu.
Zmienna na poziomie modułu różni się od zmiennej statycznej. W module standardowym lub module klasy zachowuje ona swoją wartość do czasu zatrzymania programu. W module klasy zachowuje swoją wartość tak długo, jak długo istnieje wystąpienie klasy. Zmienne na poziomie modułu zajmują zasoby pamięci do czasu zresetowania ich wartości, dlatego winny być stosowane tylko wtedy, gdy są niezbędne.

Jeśli przed instrukcją Sub lub Function zostanie umieszczone słowo kluczowe Static, wartości wszystkich zmiennych zadeklarowanych na poziomie tej procedury są zachowywane między jej wywołaniami.

Dokonuje ponownego zainicjowania elementów tablicy o stałym rozmiarze i zwalnia pamięć przydzieloną tablicy dynamicznej.

Składnia

Erase lista_tablic

Argument obowiązkowy lista_tablic jedną zmienną tablicową lub rozdzieloną przecinkami listą wielu zmiennych tablicowych, które mają ulec wymazaniu.

Użycie

Instrukcja Erase zachowuje się różnie, w zależności od tego, czy tablica ma stały rozmiar (tablica zwykła), czy też jest dynamiczna. Instrukcja Erase nie odzyskuje zawartości pamięci w przypadku stosowania jej do tablic o stałym rozmiarze. Instrukcja Erase nadaje wartości elementom tablicy o stałym rozmiarze w następujący sposób:

Rodzaj tablicy Efekt instrukcji Erase dla tablic o stałej długości
Stała tablica numeryczna Ustawia wszystkie elementy na zero.
Stała tablica ciągów (o zmiennej długości) Ustawia każdy element na ciąg o długości zerowej ("").
Stała tablica ciągów (o stałej długości) Ustawia wszystkie elementy na zero.
Stała tablica z elementami typu Variant Ustawia każdy element na wartość Empty.
Tablica z elementami typu zdefiniowanego przez użytkownika Ustawia każdy element tak, jakby był oddzielną zmienną.
Tablica obiektów Ustawia każdy element na wartość specjalną Nothing.
Instrukcja Erase zwalnia pamięć zajętą przez tablice dynamiczne. Zanim program będzie się mógł ponownie odwołać do tablicy dynamicznej, należy za pomocą instrukcji ReDim jeszcze raz zadeklarować wymiary zmiennej tablicowej.

Przy różnych wierszach i kolumnach obrazki nie trafią do tych samych komórek. Czy to nie przeszkadza?